NA SKRZYDŁACH PEGAZA
2022-08-19 5:25:21
Oto wiersz, który zmusza do przemyśleń; z przesłaniem. Zwraca uwagę subtelnością formy – forma nie przesłania treści lirycznej. A ta? Dwa pierwsze wersy to już złota myśl. A ostatni? To przestroga przed nieliczeniem się z czasem…
Wiersz MONIKI PLISECKIEJ, odnosi się takie wrażenie, wypłynął spod jej ręki, ot tak, bez zbytniej męki twórczej, co świadczy o talencie AUTORKI. I to też jest piękne. *** O czasie dowiadujemy się po czasie. Zaczynamy się z nim liczyć i nagle wystarczają do tego palce jednej ręki albo nawet tylko palec wskazujący – nas. To nie jest odkrywcze, ale ożywcze za to i za tamto, czego już nie dogonisz – płać teraz. Płacz. Pod redakcją Grażyny Marii Dzierżanowskiej |